Celem analizy dendrochronologicznej jest przyporządkowanie czasu powstania pierścieni przyrostów rocznych badanego drewna latom kalendarzowym. Metoda bazuje na prostym zjawisku, iż warunki klimatyczne panujące w danym roku bezpośrednio wpływają na zmianę grubości pierścieni przyrostu.
Jak działa dendrochronologia?
Odkładając słoje roczne, drzewa i krzewy zapisują w nich informacje o warunkach środowiskowych, które w danym momencie panowały w miejscu, gdzie te rośliny się znajdowały. W zależności od specyfiki warunków klimatycznych, przyrosty roczne tworzą sekwencje o zróżnicowanych grubościach. W latach o sprzyjających dla danego gatunku warunkach środowiskowych przyrosty są szersze, a w latach niesprzyjających węższe.
Zebrane z wielu lat i wielu drzew próbki z danego regionu wykazują wspólny schemat układu słojów. Poprzez zestawianie ze sobą kolejnych, coraz starszych próbek, tworzone są skale dendrochronologiczne dla poszczególnych gatunków drzew i regionów geograficznych.
Co ciekawe, punktem wyjścia są drzewa nadal rosnące, z których pobierane są próbki (szczególne znaczenie mają drzewa długowieczne np. dąb w Europie, sekwoja i sosna w Ameryce), następnie belki konstrukcyjne z budynków o znanej dacie wzniesienia (np. kościoły średniowieczne), aż do próbek drewna archeologicznego.
Dendrochronolodzy opracowali ciągłe skale dendrochronologiczne sięgające nawet blisko 10,5 tys. lat wstecz (dęby z południowych Niemiec). Długość skali dla danego regionu wyznacza maksymalny okres datowania dendrochronolgicznego.
Jak dokładne jest badanie?
Udane datowanie dendrochronologiczne próbek drewna daje zawsze wyniki z dokładnością do roku, tzn. wszystkie zawarte w drewnie pierścienie przyrostu zostają jednoznacznie przyporządkowane latom kalendarzowym.
Chronologia średnia
W celu uzyskania wiarygodnych wyników zawsze wymagana jest analiza większej liczby prób. Dla próbek pochodzących z drzew rosnących w tym samym czasie można utworzyć wtedy tzw. chronologię średnią, która eliminuje błędy przyrostowe (przyjęło się, że już 8 prób z tego samego czasu może oddać charakterystyczny dla danego regionu i gatunku drewna wzór).