Wewnątrz każdego zamkniętego (ale i otwartego) ogrodu w szkle, jako że jest on specyficznym mikroświatem, nieustannie rozmnaża się ogromna liczba mikroorganizmów glebowych (bakterii, pierwotniaków, grzybów), które warunkują poprawne funkcjonowanie ogrodu. Dzięki nim rozkładana jest martwa materia organiczna w ogrodzie i mineralizowane są związki organiczne. Dobrze działający system nie powinien być zmieniany przez człowieka.
W przypadku pojawienia się zagrożenia dla roślin tj. pleśń czy szkodniki, należy odpowiednio zadziałać, nieco odmiennie niż w przypadku klasycznych roślin w doniczce.
Stop preparatom chemicznym
W przypadku ogrodów w szkle, zdecydowanie nie należy stosować chemicznych środków ochrony roślin, które mogą finalnie zniszczyć życie mikrobiologiczne. W sytuacji, gdy w naczyniu zacznie rozwijać się grzyb, pleśń lub popularne szkodniki, należy wprowadzić naturalne środki, stosowane jedynie miejscowo i z rozwagą.
Pleśń
Pleśń w postaci białego, drobnego “puchu”, pojawia się zwykle po posadzeniu i w większości przypadków na obumierających lub martwych tkankach roślinnych, tj. kora drzewek bonsai. Niekiedy pleśń można zaobserwować na liściach mechanicznie uszkodzonych podczas sadzenia.
Jak pozbyć się ekologicznie pleśni? Wystarczy przygotować odpowiedni preparat. Do szklanki ciepłej wody należy dodać łyżkę octu spirytusowego oraz pół łyżeczki płynu do mycia naczyń. Roślinę warto dokładnie, ale bardzo ostrożnie, oczyścić z pleśni za pomocą np. wacika do demakijażu nasączonego w przygotowanym wcześniej roztworze.
Grzyb w ziemi
W większości przypadków grzybnię, która rozrasta się w podłożu, stanowią grzyby nieszkodliwe dla roślin. Nie ma zatem potrzeby ich zwalczania, można jedynie ograniczyć ich rozwój poprzez wymianę części podłoża (skomplikowane zadanie) lub podlanie gleby np. wywarem z czosnku, który ma właściwości grzybobójcze.
W przypadku zauważenia, że grzybnia rozrasta się bardzo agresywnie i szybko opanowuje rośliny (i wierzchnią warstwę gleby), które zaczynają obumierać – mamy wówczas do czynienia z grzybnią chorobotwórczą. Nie pozostaje nam wtedy nic innego, jak usunięcie roślin oraz wszystkich komponentów tworzących ogród (np. kamyczki, żwirek) oraz dokładne umycie słoika gorącą wodą z detergentem, np. płynem do naczyń lub środkiem dezynfekującym. Należy pamiętać, aby dezynfekcję wykonać w jednorazowych rękawiczkach, aby nie przenieść zarodników grzyba na nowe rośliny i dodatki.
Grzyby kapeluszowe
Grzyby kapeluszowe bywają częstymi gośćmi w tym specyficznym mikroświecie, zamkniętym w słoiku. Najczęściej są przenoszone wraz z mchem i warto podkreślić, że nie są w żadnej mierze szkodliwe dla roślin tworzących szklany las.
W celu ograniczenia ich bytności należy je usunąć zanim “otworzą” swoje kapelusze i rozsieją zarodniki, z których wkrótce wykiełkują kolejne pokolenia. W przeciwnym wypadku pielęgnacja lasu w słoiku będzie zdecydowanie trudniejsza. Po pewnym czasie grzybnia obumiera i wszystko wraca do stanu sprzed pojawienia się grzybów.
Pajęczyna
Pajęczyna w słoiku “tkana” jest przez pajęczaki, które nie są w stanie wyrządzić dużo szkód zaaranżowanym roślinom. Warto jednak usunąć mechanicznie (np. ręcznie) pajęczynę, a powierzchnię liści przetrzeć roztworem, opisanym we wcześniejszym akapicie pt. Pleśń.
Mszyce
Te niewielkie szkodniki, w szklanym lesie, pojawiają się na szczęście dość sporadycznie, ponieważ mszyce nie są wielbicielami wilgotnych i parnych warunków. Bezpośrednia szkodliwość mszyc polega na wysysaniu soków z młodych pędów łodyg i liści. Pobierając w ten sposób pokarm, mszyce wprowadzają do rośliny ślinę, która zmienia jej wygląd. Skutkiem tego są deformacje, obniżające wartość dekoracyjną rośliny ozdobnej.
Mszyce w szklanym lesie z powodzeniem można zwalczyć stosując, odpowiedni do tego celu, naturalny preparat z dodatkiem czosnku, np. BIOCHRON (w płynie).
Latające muszki
To najczęściej pojawiający się problem w zamkniętych ogrodach w szkle. Muszki, a właściwie ziemiórki, pojawiają się najczęściej w zbyt wilgotnej glebie. Owady w postaci dorosłej nie są szkodliwe dla roślin, ale ich larwy już tak, bowiem żywią się korzeniami zdrowych roślin.
W celu zwalczenia ziemiórek, należy włożyć do słoika specjalny, silny lep w kolorze żółtym, który przyciąga owady. W ten sposób można wyłapać wszystkie dorosłe osobniki.
Należy jednak pamiętać, że w glebie wciąż pozostają żywe larwy, z których za pewien czas wykluje się kolejne pokolenie owadów dorosłych. Aby temu zapobiec i skuteczniej przerwać cykl rozmnażania się ziemiórek, warto podjąć walkę równocześnie również z larwami. Pomocnym w tym celu może okazać się wywar z czosnku lub pokrzywy lub w przypadku otwartego lasu – znaczne ograniczenie podlewania. Ziemiórki nie tolerują suchej gleby, jednak niekiedy może to wiązać się z tym, że larwy jeszcze bardziej agresywnie zaatakują nasączone wodą korzenie roślin.
Więcej na temat tych szkodników znajdziesz na naszym blogu w artykule Natrętne ziemiórki.