Blog Artanis - pielęgnacja i aranżacja roślin

Szeflera, jako popularna roślina biurowa, doczekała się wielu ciekawych odmian różniących się między sobą głównie barwą lub kształtem liści. Najatrakcyjniejsze są odmiany o liściach z dużymi, żółtymi lub kremowymi plamami bądź posiadających jasne obrzeże. Najwięcej znajdziemy ich u szeflery drzewkowatej (np. „Trinette”, „Janine”, „Gerda”, „Gold Capella”), ale na ciekawe rośliny możemy też trafić wśród pozostałych gatunków (np. szeflera najwytworniejsza „Variegata”).

Skąd pochodzi nazwa?

Szeflera (Heptapleurum arboricola) to roślina należąca do rodziny araliowatych, swoją nazwę zawdzięcza niemieckiemu botanikowi (Jacob Christiana Schefflera, XVIII w.) Szeflera jest popularną rośliną doniczkową, należy do rodziny araliowatych Araliaceae. Do rodzaju Schefflera zalicza się wiele gatunków, jednym z najpopularniejszych jest ozdobna z liści, pochodząca z Tajwanu szeflera drzewkowata Schefflera arboricola, zwana także Heptapleurum arboricola.

rośliny do biura, opieka nad roślinami warszawa

Szeflera to dekoracyjna roślina o ciekawych liściach przypominających parasolki.

Pochodzenie: Tajwan, Australia, Nowa Zelandia i Nowa Gwinea
Wysokość: do 2 m

Liście prawie jak parasolki.

Do najpopularniejszych szefler zalicza się szeflera drzewiasta, która swą popularność zawdzięcza przede wszystkim dekoracyjnym liściom, przypominającym parasolki. Są one owalne i błyszczące, zazwyczaj ciemnozielone, mogą być także żółto-zielone, nakrapiane, pstrokate, z jasnymi plamami, cętkami i smugami. Szeflera drzewiasta to roślina o dużych rozmiarach, więc najlepiej wygląda posadzona pojedynczo w wyeksponowanym miejscu, gdzie nie będzie konkurować z innymi roślinami. Szeflery w warunkach domowych zakwitają niezwykle rzadko, jednak nie tracą przez to swojego piękna. Ich kwiaty są niepozorne, zielonkawe, zebrane w wiechowate kwiatostany na szczytach pędów. Nie wydzielają żadnego zapachu. Oprócz walorów wizualnych, jest to roślina rosnąca dość szybko, roczne przyrosty mogą wynosić nawet 30 cm. Do ciekawych odmian szeflery drzewiastej należą np.: ‘Carolien’, ‘Compacta’, ‘Gold Capella’, ‘Renate’.

Stanowisko

Szeflera wymaga stanowiska jasnego lub półcienistego, latem musi być osłonięta przed pełnym słońcem, które powoduje żółknięcie liści lub może dojść do ich poparzenia. Odmianom o barwnych liściach należy zapewnić jaśniejsze stanowiska.

Temperatura

Latem temperatura dla szeflery powinna wynosić 15–21 st. C, zimą przedział ten powinien oscylować między 12–16 st. C (pstre odmiany lubią wyższą temperaturę). Rośliny te dość dobrze znoszą krótkotrwałe chłody (do 10 st. C), ale gdy utrzymują się one dłużej, liście żółkną, brązowieją i opadają.

Wilgotność powietrza

Szeflera dobrze toleruje wilgotne powietrze. Latem dobrze zniesie zwilżanie, choć zimą, należy wykonać ten zabieg ostrożnie i nie przesadzać z ilością wody.

Podlewanie

Szeflery powinny być podlewane systematycznie, ale bardzo umiarkowanie – nie można dopuścić do zalania podłoża. Ziemia w doniczce powinna być stale lekko wilgotna, ale roślinę podlewamy dopiero wtedy, kiedy wierzchnia warstwa gleby przeschnie. W okresie zimową podlewanie należy ograniczyć. Szeflery drzewiaste lubią częste zraszanie (2-3 razy w tygodniu) – działa to korzystnie na liście szczególnie zimą, kiedy włączone jest centralne ogrzewanie powodujące suche i ciepłe powietrze. Roślinę zraszamy miękką – w celu uniknięcia białych plam – odstaną wodą o temperaturze pokojowej. Liście trzeba też systematycznie przecierać z kurzu miękką, wilgotną szmatką.

Nawożenie

Szeflery drzewiaste w okresie wiosenno-letnim (marzec-sierpień) powinny być zasilane co dwa tygodnie płynnym nawozem wieloskładnikowym przeznaczonym dla roślin ozdobnych z liśćmi. Zimą nawożenia zaprzestajemy, chyba że roślina w okresie zimowym przebywa w nagrzanym pomieszczeniu: wtedy można ją zasilić raz w miesiącu. Można też zastosować nawozy długo działające, np. Plantacote lub Osmocote – wiosną dodajemy je jednorazowo do podłoża.

Ewentualne problemy

Żółknięcie, gubienie liści może być spowodowane wybraniem zbyt ciemnego stanowisko. Jeśli wilgotność powietrza jest niska, zdarza się, że roślinę uszkadzają przędziorki, czasem również mogą pojawić się tarczniki.