Blog Artanis - pielęgnacja i aranżacja roślin

W naszym kraju monstera uprawiana jest jako doniczkowa roślina ozdobna. Swą popularność zawdzięcza bardzo dużym, błyszczącym, fantazyjnie powycinanym liściom, które mogą przypominać rozwarte palce potwora z filmów science-fiction. Monstera dziurawa to silnie rosnące pnącze, które w warunkach domowych może dorastać do ok. 2 m wysokości. W naturze roślina ta płoży się po ziemi albo wspina po pniach drzew za pomocą korzeni powietrznych, dlatego w uprawie należy zapewnić roślinie podpory (tyczki kokosowe, drabinki).

To zachwycające pnącze należy do epifitów – w środowisku naturalnym korzysta z wysokich tropikalnych drzew jak z podpory, pnąc się w kierunku słońca, ale nie wyrastając ponad linię drzew. W płożeniu pomagają jej tzw. korzenie powietrzne. Uwaga! absolutnie nie wolno obcinać widocznych nad ziemią korzeni monstery. Jeżeli pędów jest wiele i wyglądają nieestetycznie, należy je delikatnie skierować ku środkowi doniczki albo owinąć wokół kokosowych palików służących do podpierania roślin.

Skąd pochodzi nazwa?

Nazwa “monstera” pochodzi od łacińskiego wyrazu “monstrum”, czyli “dziwadło”, “potwór”. Nazewnictwo nawiązuje do dużych rozmiarów tej ciekawej rośliny oraz do podziurawionych, niczym szwajcarski ser, liści.

Monstera to niezwykłe pnącze o charakterystycznych, dziurawych liściach.

Pochodzenie: Meksyk, Gwatemala, Kostaryka, Panama
Wysokość: do 2 m

Liście niczym “zielone ręce”.

Młode sadzonki Monstery początkowo mają pełne liście o sercowatym kształcie. Z czasem każdy kolejny liść staje się coraz większy, a później pojawiają się na nim pojedyncze pęknięcia, które z czasem zmieniają się w owalne lub podłużne dziury, nadające liściom kształt jakby “ręki”. Należy zaznaczyć, że nie wszystkie liście w jednej sadzonce będą miały dziury, niektóre liście pozostaną pełne. Ta dekoracyjna roślina jest na topie już od kilku sezonów i na razie nic nie wskazuje na to, żeby miała ustąpić palmy pierwszeństwa innej roślinie. Niezwykle popularna w latach 70., potem nieco zapomniana, na fali mody na vintage znów powróciła do wnętrz, tym razem w wielkim stylu. O jej popularności świadczy fakt, że zdobyła uznanie nie tylko jako roślina doniczkowa, ale jako oryginalny motyw dekoracyjny na narzutach, zasłonach, poduszkach, koszulkach czy kubkach.

Stanowisko

Monstera dziurawa w naturze rośnie w lesie tropikalnym, gdzie nie ma zbyt dużo światła. Dlatego w uprawie najlepiej zapewnić jej miejsce zacienione. Najlepszy będzie pokój, gdzie światło jest rozporoszone. Nie może być jednak za ciemno, bo wtedy roślina zaczyna wytwarzać cienkie, wrażliwe łodygi i małe liście bez ozdobnych wcięć. Jeśli chcemy uprawiać monsterę w bardzo słonecznym pomieszczeniu, należy umieścić donicę jak najdalej od okna, aby roślina nie była narażona na bezpośrednie nasłonecznienie. Zbyt duża ilość światła powoduje, że liście blakną i są poparzone, a ich końce zasychają.

Temperatura

To stosunkowo mało wymagająca roślina: dobrze znosi, a nawet lubi półcień, dlatego doskonale sprawdza się jako ozdoba biur. Monstera dobrze rośnie w temperaturach pokojowych. Optymalna temperatura latem to 24°C, minimalna temperatura zimą to 13°C. Zbyt niska temperatura powoduje ciemne plamy na liściach.

Wilgotność powietrza

Monstera lubi wysoką wilgotność powietrza, w tym celu roślinę należy zraszać regularnie miękką wodą 2 razy w tygodniu.

Podlewanie

Latem należy podlewać ją raz w tygodniu, zimą – rzadziej.

Nawożenie

Monsterę nawozi się co dwa tygodnie od marca do sierpnia. Najlepszy termin do przesadzania to marzec–kwiecień (zanim roślina zacznie wypuszczać nowe liście) – małe rośliny przesadzamy co roku, starsze co 2–3 lata (u dużych, rozrośniętych egzemplarzy wymienia się wierzchnią warstwę ziemi w donicy).

Ewentualne problemy

Błędy w uprawie widoczne są w postaci plam na liściach. Brązowe plamy na brzegach lub w środku liści powstają najczęściej w miesiącach zimowych, gdy za często podlewamy roślinę, a przy tym zimną wodą. Dodatkowe spryskiwanie liści pogarsza ich stan. Należy rzadziej podlewać, a wodę wcześniej odstawić na kilka godzin, aby nabrała temperatury otoczenia. Plamy muszą wyschnąć. Można też usuwać pojedyncze liście, ale stopniowo.